Rok temu zdecydowaliśmy, że chcemy, aby pierwszy dzień Festiwalu był okazją do spotkania w gronie osób tworzących Festiwal, osób korzystających z wydarzeń, osób działających w dostępności.
Chcieliśmy stworzyć dobrą i niezobowiązującą przestrzeń do rozmów o dostępności.
Zapraszamy do udziału w Dniu Otwarcia 12. Festiwalu Kultury bez Barier!
Liczymy na waszą obecność w Mazowieckim Instytucie Kultury, przy ul. Elektoralnej 12 w Warszawie.
Podczas Dnia Otwarcia będzie możliwość, aby
- spotkać się,
- posieciować się,
- porozmawiać ze sobą,
- wymienić się doświadczeniami,
- spotkać się z odbiorcami dostępnej kultury,
- wzmocnić swoją wiedzę,
- pobawić się.
10:00 – 11:30 – KawowAnie
Zapraszamy do Czytelni Słów i Dźwięków ELEKTRA w Mazowieckim Instytucie Kultury.
Obowiązują zapisy. Zostały ostatnie miejsca!
12:00 – 15:00 – Warsztaty dla Partnerów 12. FKBB
- Zarządzanie zespołem, prowadzenie: Dorota Ogrodzka
- Zarządzanie zmianą, prowadzenie: Izabela Bogucka
Jeżeli jesteś Partnerem tegorocznej edycji Festiwalu, a nie otrzymałaś / otrzymałeś informacji o warsztatach – napisz do nas na adres festiwal@kulturabezbarier.org.
15:00 – 17:00 – O nas, z nami – stoliki eksperckie z osobami samorzeczniczymi i sojuszniczymi
W godzinach od 15:00 do 17:00 na Sali Widowiskowej będzie okazja do rozmowy z osobami samorzeczniczymi i sojuszniczymi.
W myśl postulatu „Nic o nas bez nas” – organizujemy możliwość spotkania się „z nami” osobami z grup mniejszościowych / marginalizowanych, które korzystają z dostępności. Będzie można porozmawiać „o nas” – potrzebach, opiniach, refleksjach, wszystkim co ma związek z szeroko rozumianą dostępnością.
Będziecie mogli podejść do wybranego stolika i porozmawiać z wybranymi osobami – zadać pytania, zapytać o opinię, skonsultować pomysł, podzielić się wiedzą, porozmawiać.
Nie obowiązują zapisy. Zapraszamy każdą zainteresowaną osobę.
Stolik 1: A*tystki – kobiety i dziewczyny w spektrum, tworzące wystawy
Magdalena Szubielska (ona/jej)
A*tystka (pod „*” można podstawić „u” lub „r”, ale jestem też otwarta na inne interpretacje), kobieta z późną diagnozą spektrum. Inicjatorka projektu „A*tystki” oraz jedna z artystek i współkuratorka wystawy pod tym samym tytułem w Galerii Labirynt w Lublinie (2023), a także jej kontynuacji – wystawy „A*tystki w trasie” (Galeria Epizod, Toruń, 2024). Ponadto, współautorka wystawy „Piosenka o mojej rodzinie” (Galeria Labirynt, Lublin, 2023) dotyczącej doświadczenia funkcjonowania osoby autystycznej w dużej rodzinie. Poza samorzecznictwem – psycholożka, nauczycielka akademicka, badaczka, edukatorka realizująca projekty zaangażowane społecznie.
Agata Sztorc-Gromaszek (ona/jej)
Jestem edukatorką, kuratorką współczesnej, pasjonatką dostępności, sojuszniczka. Pracuję w Warsztatach Kultury w Lublinie, w tym roku otrzymałam Stypendium im. Bogny Olszewskiej Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Zajmuję się tworzeniem wystaw i projektów dotyczących ważnych tematów społecznych, staram się zwiększać świadomość i edukować poprzez sztukę. Podczas dzisiejszego wydarzenia występuję jako sojuszniczka kobiet i dziewczyn w spektrum. Podzielę się swoim doświadczeniem jako osoby wspierającej samorzeczniczy projekt i będące jego efektem dwie wystawy: “A*tystki” (Galeria Labirynt, Lublin, 2023), “A*tystki w trasie” (Galeria Epizod, Toruń, 2024) pokazujące prace austycznych artystek.
Stolik 2: Osoby w późnej dorosłości
Jakie najczęstsze potrzeby i trudności w zakresie dostępu do kultury zgłaszają osoby starsze, z którymi pracujesz?
Jakie działania mogą być atrakcyjne dla osób starszych, które mają ograniczoną mobilność lub są zamknięte w domach? Jak mogą uczestniczyć w kulturze? Czy mogą same zaangażować w tworzenie kultury?
Czym dla osób starszych z chorobami neurodegeneracyjnymi i ich rodzin może stać się uczestnictwo w kulturze? Jakie specyficzne potrzeby należy uwzględnić, planując działania?
Jakie wsparcia (emocjonalnego, praktycznego, społecznego) potrzebują osoby starsze, aby swobodnie uczestniczyć w kulturze?
Czy osoby starsze zgłaszają chęć uczestniczenia w kulturze online? Jakie mają doświadczenia z tego typu formą kultury?
Jakie są Twoje obserwacje na temat tego, jak uczestnictwo w kulturze wpływa na samopoczucie osób starszych?
Ewa Jagiełło (ona/jej), Stowarzyszenie Inicjatyw Twórczych ę
Jestem antropolożką społeczna, badaczką jakościową i menadżerką projektów. Pracuję w Towarzystwie Inicjatyw Twórczych”ę”, gdzie angażuję się w różnorodne działania wspierające osoby w późnej dorosłości. Prowadzę badania i ewaluacje, podczas których poznaję doświadczenia ludzi uczestniczących w projektach społecznych i kulturalnych. Współpracuję również z zespołami innowatorek i innowatorów nad nowatorskimi rozwiązaniami związanymi z długowiecznością i poprawą jakości życia osób dojrzałych, m.in. w obszarze dostępu do kultury.
Stolik 3: Osoby niesłyszące
Gdy podgłośnisz aparat, to będziesz mnie lepiej słyszała?
Mówisz werbalnie i słyszysz przez aparaty – więc czemu potrzebujesz dodatkowego wsparcia w komunikacji?
Funkcjonujesz normalnie, jak słysząca! Rozmawiasz nawet przez telefon. Czym Ty niby jesteś zmęczona? 😉
Dlaczego Twoim pierwszym językiem nie jest polski język migowy?
Odczytujesz z ust, dlaczego więc teraz mnie nie rozumiesz?
Dlaczego słabosłyszący nie zawsze migają?
Co to jest i dla kogo jest pętla indukcyjna?
Czy implant słuchowy rzeczywiście jest dla każdego?
Wolisz polski język migowy czy napisy?
Ola Szorc (ona/jej), Fundacja Kultury bez Barier
Osoba niesłysząca, samorzeczniczka. Pracuje w Fundacji Kultury bez Barier. Koordynatorka działań i projektów z i dla osób słabosłyszących i g/Głuchych. Liderka projektu Tu Możesz, koordynatorka wywiadów #usłyszANI
Stolik 4: Osoby zarządzające dostępnością w instytucji
Jak przeprowadzić zespół przez zmianę dotyczącą dostępności?
Jak skutecznie zarządzać dostępnością?
Jakie błędy w dostępności już za nami?
Jak osiągać sukcesy w relacji z Organizatorem?
Jak motywować zespół w zmianie?
Jak zadbać o dobry stan kultury?
Jakie narzędzia pomagają nam zarządzać procesami, zespołami?
Anna Żórawska (ona/jej), Fundacja Kultury bez Barier
Prezeska Fundacji Kultury bez Barier, ekspertka dostępności, współproducentka Festiwalu Kultury bez Barier, członkini Rady Dostępności Ministerstwa Funduszy i Polityki Regionalnej, twórczyni Sieci Liderów i Liderek Dostępności, stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Jej misją jest wzmacnianie osób zajmujących się dostępnością. Dlatego prowadzi szczerze rozmowy z dyrekcjami i koordynatorami ds. dostępności o zarządzaniu dostępnością, prowadzi newsletter Sieć Ludzi Dostępności, nagrywa podcast AŻ Dostępność.
Magdalena Ulejczyk (ona/jej), Mazowiecki Instytut Kultury
Od września 2020 r. pełni funkcję dyrektorki Mazowieckiego Instytutu Kultury, zaznaczając wyjątkową rolę Mazowieckiego Instytutu Kultury jako instytucji badawczej oraz wspierającej kadry kultury w Warszawie i na Mazowszu. W czasie ostatnich czterech lat kierowania Instytutem doprowadziła do ustanowienia MIK jako nowoczesnego ośrodka edukacji kulturalnej, integrującego działania badawcze, animacyjne i kulturotwórcze oraz realizującego zadania instytucji artystycznej, w której szczególny nacisk położony jest na dostępność i inkluzywność (za jej dyrekcji MIK zwyciężył w plebiscycie publiczności „Lider Dostępnych Wydarzeń” organizowanym przez Fundację Kultury bez Barier).
Magdalena Ptak (ona/jej), Mazowiecki Instytut Kultury
koordynatorka dostępności w Mazowieckim Instytucie Przygodę z dostępnością rozpoczęła w 2014 roku w dziale Edukacji MIK. Od tego czasu w MIK pojawiły się różnorodne rozwiązania dostępnościowe, od przewijaków dla dzieci, przez ToTuPointy, dostępne dokumenty czy szkolenia uwrażliwiające dla pracowników, aż po wideotłumacz PJM w Punkcie Info i galeriach MIK. Pracownicy (i goście) mogą korzystać ze Strefy Ciszy, którą współtworzyła. Zainicjowała kursy PJM dla chętnych osób z Zespołu MIK i wspiera koordynatorów wydarzeń w tworzeniu dostępnego programu kulturalnego MIK.
Stolik 5: Osoby niewidome
Co jest najtrudniejsze, ale możliwe dla niewidomych?
Brajl, tyflografika, audiodeskrypcja, dźwiękowe oznaczenia, linie prowadzące – od czego zacząć dostępność, kto i kiedy z tego skorzysta?
Kiedy niewidomi są samodzielni w świecie kultury?
Czy każdy niewidomy potrzebuje asystenta?
Co różni, w czasie oglądania filmu, spektaklu, wystawy, spaceru osobę niewidomą od niedowidzącej?
Co jest łatwe a co trudne w świecie cyfrowym dla osób niewidomych?
Czy z niewidomymi można rozmawiać o kolorach?
Jak niewidomi rozpoznają ludzi, z którymi rozmawiają?
Jak powinna wyglądać procedura podpisywania dokumentów z osobami niewidomymi?
Robert Więckowski (on/jego), Fundacja Kultury bez Barier
Współtwórca Fundacji Kultury bez Barier, pasjonat audiodeskrypcji, pracuje na rzecz udostępniania kultury od 2009 roku, zagorzały słuchacz radia i wieloletni dziennikarz radiowy. Wzrok zaczął tracić w wieku 29 lat. Prywatnie mąż, tata trójki dzieci, miłośnik bluesa, rocka, wędrówek górskich i wspinaczki. Wciąż chodzi na koncerty, gra na gitarze i czyta książki, w tym poezje.
Roman Roczeń (on/jego)
Muzyk, żeglarz, pasjonat dostępności w różnych przestrzeniach. Autor żeglarskiego projektu „Zobaczyć Morze”. Ostatnią odsłoną mojej aktywności jest fundacja i aplikacja „Kino Dostępne”, czyli niewidomy w kinie nie jako bohater filmowy, a widz.
Stolik 6: Osoby neuroróżnorodne queerowe
Co to jest neuroróżnorodność i jak wpływa na funkcjonowanie w inicjatywach kulturalnych? Jak to jest dla osób queerowych i neuroróżnorodnych?
Organizuję warsztaty – jak mogę zapewnić dostępność dla osób queer i neuroróżnorodnych? Na co zwrócić uwagę?
Jakie jest Twoje doświadczenie przychodzenia do galerii, muzeów itp.? Na co Ty zwracasz uwagę w związku z dostępnością? Co Ci przeszkadza w uczestnictwie, co je ułatwia?
Kot (on/jego)
Jestem osobą trans niebinarną, samorzeczniczą w obszarze nienormatywnych tożsamości płciowych i neuroróżnorodności. Działam aktywistycznie od ponad 10 lat na rzecz praw człowieka, w szczególności praw osób LGBTQIAP*; obecnie w Fundacji Lambda Polska, Stowarzyszeniu TęczArt, kolektywie Queer Without Borders i inicjatywie Ursa Queer. Jestem zaangażowany w realizację badań społecznych w obszarze queerowego uchodźstwa, płci i seksualności, a od października br. studiuję na Akademii Sztuki w Szczecinie na kierunku kuratorstwo i realizacja wystaw. Biorę również udział w Stypendium im. Bogny Olszewskiej Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie.
Stolik 7: Osoby w kryzysie zdrowia psychicznego
Zadaj pytanie ekspertowi przez doświadczenie
Jakie potrzeby mają odbiorcy?
Jakie trudności mają odbiorcy?
Jakie pierwsze kroki zrobić, żeby wspierać kogoś na wydarzeniu?
Jak rozpoznać obszary wrażliwe pod kątem zdrowia psychicznego na wydarzeniu?
Jak tworzyć wydarzenia dostępne pod kątem zdrowia psychicznego?
Jak nawiązać współpracę z odbiorcami?
Jak komunikować wydarzenia dostępne emocjonalnie?
Justyna Mańkowska-Kaczmarek (ona/jej), Fundacja Katarynka
Prowadzi Fundację Katarynka, współpracuje, szkoli i wspiera kadry kultury w dostępności. Stypendystka Ministra Kultury w temacie zdrowia psychicznego i kultury. Prowadzi bloga „Czuj się dobrze w kulturze”. Upowszechnia praktykę projektowania kultury z uważnością na zdrowie psychiczne.
Norbert Bolek (on/jego), Fundacja Ef Kropka
Ekspert przez doświadczenie w Fundacji Ef Kropka. Szkoli urzędników, kadry kultury i biznes z tematów związanych z kryzysem zdrowia psychicznego. Dzieli się swoją historią chorowania i zdrowienia, wskazując na potencjał jaki ma w sobie każdy z nas. Współtworzy Kongres Zdrowia Psychicznego.
Stolik 8: Osoby z doświadczeniem drogi
Kim są osoby z doświadczeniem drogi?
Jakie bariery w kwestii dostępności spotykają te osoby?
Jak może wyglądać relacja osób z doświadczeniem drogi ze społeczeństwem większościowym?
Paulina Piórkowska (ona/jej)
Związana z Fundacją Kuchnia Konfliktu. Ma wieloletnie doświadczenie w pracy bezpośredniej z grupami szczególnie wrażliwymi, osobami z doświadczeniem drogi, społecznościami romskimi jako streetworkerka, animatorka sztuki i kultury, asystentka edukacji romskiej, koordynatorka.
19:00 – 22:00 – Potańcówka (wstęp na zaproszenia)
Zapraszamy osoby, które otrzymały zaproszenia mailowe.